Het beloofde land

oktober 2005

Dit is het land van tolerantie. Het land van multiculti en de door onze leider des vaderlands Jan-Peter Balkenende zo geprezen open samenleving. Het land waar softdrugs getolereerd worden en waar ook homo’s openlijk van elkaar mogen houden. Het land waarbinnen zoveel culturen naast en met elkaar leven. Misschien wel het land dat door die bonte veelheid aan gebroederlijk samen levende culturen het open en tolerante land is geworden dat het heden ten dage is. Of beweert te zijn. Want de tijden zijn veranderd, en niet zomaar iedereen is nog welkom.
De terroristen zijn namelijk onder ons en zodoende dienen wij extra waakzaam te zijn. IJzeren Rita waakt erover dat onze open samenleving niet te open wordt, en dat ongewenste en bedreigende elementen op humane doch efficiënte wijze worden verwijderd. Wij kunnen als volbloed Nederlanders namelijk aanspraak maken op dit land – omdat wij toevallig het geluk hadden om hier geboren te worden, en niet in verafgelegen oorden als Afghanistan, Georgië of Turkije. Wij hebben hier een gelukkig en welvarend leven, en zij daar niet. Dat is ons geluk en hun pech. Want in een globale vrije samenleving is iedereen toch verantwoordelijk voor zijn of haar eigen leven? Zodoende streven wij voornamelijk naar het maximaliseren van ons eigen geluk en onze menselijkheid. Invulling hiervan wordt ons verstrekt via de geijkte kanalen zodat we hier niet eens zelf over hoeven nadenken. Comfort ten top. Xbox360 als metafoor voor geluk en giro 555 als summum van menselijkheid. Zoiets.

Maar dit is ook het land dat zich in de avonduren achter gesloten gordijnen vergaapt aan creality spektakels als Big Brother en Idols. Het land waar op televisie dromen worden verwoest door de venijnige commentaren van Henk Jan en Jerney. Dit is het land waar jonge meisjes zich laten opensnijden voor het alziend oog van de camera in hun drang om perfect te worden. Dit is ook het land waar kritische spandoeken niet meer mogen en waar linkse activisten op straat geliquideerd worden.
En toch wilden elf vreemdelingen uit landen als Afghanistan, Georgië of Turkije hier maar al te graag blijven. Hier, in het beloofde land waar in de nacht van 27 oktober de celdeuren van een cellencomplex op Schiphol-Oost – oh nee. Mijn welgemeende excuses: uitzetcentrum – dicht bleven. Het land waar IJzeren Rita nog steeds volhoudt dat er correct gehandeld is. Zeker Rita, alles gaat prima hier. Kijk maar naar het raam van je werkkamer aan de Haagse Schedeldoekshaven.*

* Op het moment van schrijven was de berichtgeving dat het hier ging om een ‘aanslag’ op het leven van de minister. Dat dit achteraf niet zo zeker bleek te zijn is wederom een verontrustend kenmerk van onze paranoïde paniekma