Sonderwegen.

augustus 2010

Bam. Een etnisch homogeen land is historisch gezien vrijwel onmogelijk. Alle pogingen om dit te bewerkstelligen liepen keer op keer op een drama uit. Begrippen als de Jodenvervolging, Rwanda of Srebrenica sudderen onrustig door ons collectieve geheugen en we hebben het uiteraard allemaal nicht gewusst. Als de mens in het verleden in staat is geweest tot dit geintjes kan dit heden ten dage ook weer realiteit worden. We zijn als mensheid namelijk supertalentvol in nul komma niks leren van het verleden.

Geïnstitutionaliseerde genocide is iets te sterk geformuleerd. En is inderdaad wat aan de overtrokken kant. Maar de zaadjes zijn gepland. Toen Auschwitz de bittere realiteit was, werd dat door de gemiddelde Duitser ook stelselmatig ontkend en waren al die geruchten over kampen waar vreselijke dingen zouden gebeuren in Nederland ook maar duistere vermoedens. Een Guantanamo Bay dat nog steeds niet gesloten is en waar nog steeds op vernunftige wijze door juridische definitiekwesties en geografische slimmigheden de internationale rechtsorde met voeten wordt getreden hebben we blijkbaar ook al algemeen geaccepteerd. Ook de goelag kon gelegitimeerd worden omdat staatsgevaarlijke elementen de maatschappelijke orde bedreigden.

---

Ik ga zo af en toe op reis. Ik hou er niet van om te lang op één plek te zijn en mijn blik op de wereld te beperken tot het bekende en het dorpse. Ik sprak laatst vrienden uit Oostenrijk. En vrienden uit Denemarken. Dan praten we over dingen. In onze persoonlijke levens. Want we zijn tenslotte vrienden. En over de politieke situaties in onze thuislanden. Want we zijn ook politieke wezens die geïnteresseerd zijn in de wereld om ons heen (dit in tegenstelling tot teveel mensen die zich alleen maar druk maken over. Ja over wat eigenlijk?). De potentiële geïnstitionaliseerde genocide grijpt over het hele continent om zich heen. Het is niet meer alleen maar lokaal. Niet alleen maar nationaal. Haat organiseert zich eng snel. En wat is nou het probleem dan? De heilige oorlog van een stel maffe fanatici die veruit in de minderheid zijn? Of de westerse collectieve contra-jihad die ervoor zorgt dat gematigd religieuze inwoners van het westen langzaamaan veranderen in probleemgevallen. Zeggen de woorden self-fulfilling prophecy nou echt nie-mand meer wat? De rechtse politiek in elk geval niet. Want je eigen macht consolideren is echt vele malen makkelijker als je één of andere enge en altijd uit het oosten afkomstige vijand hebt om je eigen gelijk tegen af te zetten.

Even afgezien van het feit dat ik denk dat het onzin is om te geloven in een onzichtbaar wezen wiens bestaan nooit bewezen kan worden maar dat, mocht hij zij of het bestaan, jou vergiffenis kan schenken mits je je houdt aan de voorschriften die staan in een extreem oud boek uit een volledig andere tijd zodat je dan misschien verder kunt leven in een nader te definiëren soort van etherische sfeer waar alles helemaal oké zal zijn, de moslims zijn al heel erg lang onze buren. Culturele kruisbestuivingen zijn altijd beide kanten uitgegaan. De Moren hebben ooit Spanje gekoloniseerd en de Fransen Algerije. Arabische filosofen inspireerden de oude Grieken uit wiens slimmigheden wij uiteindelijk de Renaissance en de wedergeboorte van de Europese cultuur wisten te destilleren, en wij haalden gastarbeiders hierheen omdat we arbeidskrachten nodig hadden. Dat is allemaal niet heel erg gek. Europa grenst aan de islamitische wereld en de Europeaan was in het verleden ook niet te beroerd was zich zo'n beetje overal ter wereld met allerlei zaken te gaan lopen bemoeien. Maar nu willen alle Europeanen kennelijk als reactie op de aanwezigheid van mensen die toevalligerwijs in een god met een andere naam geloven, terug naar een etnisch homogeen ideaalbeeld van hoe hun land nooit was. De enige constante factor die ik tot nog toe heb weten te vinden om de Nederlandse identiteit aan op te hangen is dat we altijd en overal op alles wat te zeuren hebben.

Arm Europa. Sommige mensen passen binnen de heersende opvatting nou eenmaal niet in het plaatje van hardwerkende Germanen op een frisse Alpenweide. Of aan de Queen getrouwe arbeiders die rond vieren de tijd nemen voor een kop thee. Of van nijvere Hollanders die tulpen telen achter de hen tegen de verwoestende kracht van de Noordzee beschermende dijken. Want zo zijn onze landen altijd geweest en zouden ook altijd zo moeten zijn. Zonder rare invloeden van buitenaf want dat is natuurlijk niet wenselijk en brengt de puurheid van ons nationale zelfbeeld in gevaar. Natuurlijk.

---

Ik zeg het nu even heel duidelijk.We hebben de wereld zelf geglobaliseerd want dat kwam ons heel goed uit omdat we welvaart moesten en zouden opbouwen. Daar ben ik heel erg blij mee want ik profiteer daar vrolijk van mee. Maar dat daar haken en ogen aan zouden zitten kan iedereen met een half werkende breincel je nog wel vertellen. Daar moeten we zinnige en werkbare oplossingen voor bedenken. Geen fortmuren bouwen om ongewenstigheden buiten te houden. Op deze manier gaat het helemaal mis. En niet alleen in Nederland. Ik vind het echt doodeng.

I'd hate to say 'I told you so.

PS. Ik weet dat ik door wat te bloggen de wereld niet ga veranderen. Maar ik wil niet aan mijn kleinkinderen hoeven uitleggen waarom opa zijn bek heeft gehouden en alles maar heeft laten gebeuren vroeger. En ja ik ben ook zo'n mongool die wel eens tussen een escalerende, explosieve situatie inspringt in de trein om de gemoederen tot bedaren te brengen.